Για πολλά χρόνια η μελέτη της Δημόσιας Οικονομικής είχε αμιγώς δεοντολογικό περιεχόμενο. Προσπαθούσε να προσδιορίσει το «άριστο» επίπεδο στα μέσα οικονομικής πολιτικής (π.χ. φορολογία, επίπεδο δημόσιων δαπανών) έτσι ώστε να βελτιωθούν οι επιδόσεις της οικονομίας με βάση τα κριτήρια της αποτελεσματικότητας στην κατανομή των πόρων και της δικαιοσύνης στη διανομή του εισοδήματος. Η «παραδοσιακή» αυτή οπτική άφηνε πολλά ερωτήματα αναπάντητα. Γιατί οι πολιτικοί ή οι γραφειοκράτες να υλοποιήσουν τις συνταγές της θεωρίας του άριστου προσδιορισμού των δημοσίων δαπανών όταν αυτές δεν λαμβάνουν υπόψη τους τις ιδεολογικές προτιμήσεις των κομμάτων, τα κίνητρα επανεκλογής των πολιτικών ή την μεγιστοποίηση του κύκλου εργασιών της γραφειοκρατίας;
Στα πλαίσια του παρόντος μαθήματος θα εστιάσουμε στα κίνητρα και τους περιορισμούς των πολιτικών, των γραφειοκρατών και των άλλων φορέων εξουσίας και θα προσπαθήσουμε μέσα από αυτό το πρίσμα να εξηγήσουμε γιατί γίνονται συγκεκριμένες επιλογές πολιτικής. Τέλος, θα μελετήσουμε με προσοχή τα οικονομικά δεδομένα και τα οικονομετρικά ευρήματα και θα προσπαθήσουμε να συμπεράνουμε πότε αυτά βρίσκονται σε συμφωνία (και πότε όχι) με τις προβλέψεις των θεωρητικών υποδειγμάτων.
Για το syllabus του μαθήματος πατήστε εδώ.
